Müziğe Eşlik Eden Parmaklar.

Her şey Bir diyor Plotinos.
İçim(-iz)de ki birliği tamamlayamazken hala, her şeyle nasıl bir olabileceğimi anlamlandıramıyorum.
Sabah olmasını dört gözle beklerlen artık, ne olacağını sorgulamaktan alı koyamasamda kendimi sadece beklemek geliyor elimden. 




Yine notalar var etrafımda, yavaş, hızlı, duraksayan...
Notalarıma eşlik eden, etrafında dönüp duran, küçük kesik kesik kareler...
Her saniyesini kazısamda kafamın içine, mimikler, saniyelik bakışlar, müziğe eşlik eden parmaklar, kahve kokusu ve kahkahalar en belirgin ve anlamlı olanları.



Oyunu ben bozmadım, en önemlisi ben istemedim bunu.
Yaptıkların(-ızın)ın sonucunda yarattığın(-ız) BEN'den neden bu kadar nefret ediyorsunuz ki?
Sizin ellerinizin, fikirlerinizin, hayatlarınızın sebebi değil ama sonucu benim.
Ben kendimle, kendim olmakla mutluydum.

Şimdi yeni, küçük, sessiz, gizli, sadece benim ve benim istediğim insan(-ın)ların olduğu, anlık mutlulukları tattığım belki de sadece kendimi kandırdığım bir dünya yaratmışken, daha fazla gelmeyin, daha fazla sıkmayın, nefes almamı engellemeyin.


Sonu yok.
Sonu olmayacak.
Sadece bir devinim içinde, vucüt değiştirerek karşıma çıkacak.