:''İçinde neyin biriktiğine dikkat et ne olursa olsun. İçini boşalttıktan sonra da yeni başlangıçlardan çekinme kendini şaşırtmaya devam et.. Hayat yaşlanma sanatı büşraa büşraa büşraa laa la laa laaa''

Diye yazdı/söyledi/öğüt verdi çok görüşmesemde kişiliğine ve sanatına saygı duyduğum bir adam.

Yeniden doğma, hissetme, görme ve yaşama yetilerim tekrardan ortaya çıktı son zamanlarda ve bana söylediği öğüt değil bu tamamen içten gelen sözlerini okumaya hatta paylaşmaya değer buldum hemde bir tek kelimesini bile değiştirmeden.

Neler olabileceğini ben bile bilemezken hemde her şey benim iki dudağımın arasında gizliyken, merakla bekliyorum sarpa saracağım an-ları.

Müziğe Eşlik Eden Parmaklar.

Her şey Bir diyor Plotinos.
İçim(-iz)de ki birliği tamamlayamazken hala, her şeyle nasıl bir olabileceğimi anlamlandıramıyorum.
Sabah olmasını dört gözle beklerlen artık, ne olacağını sorgulamaktan alı koyamasamda kendimi sadece beklemek geliyor elimden. 




Yine notalar var etrafımda, yavaş, hızlı, duraksayan...
Notalarıma eşlik eden, etrafında dönüp duran, küçük kesik kesik kareler...
Her saniyesini kazısamda kafamın içine, mimikler, saniyelik bakışlar, müziğe eşlik eden parmaklar, kahve kokusu ve kahkahalar en belirgin ve anlamlı olanları.



Oyunu ben bozmadım, en önemlisi ben istemedim bunu.
Yaptıkların(-ızın)ın sonucunda yarattığın(-ız) BEN'den neden bu kadar nefret ediyorsunuz ki?
Sizin ellerinizin, fikirlerinizin, hayatlarınızın sebebi değil ama sonucu benim.
Ben kendimle, kendim olmakla mutluydum.

Şimdi yeni, küçük, sessiz, gizli, sadece benim ve benim istediğim insan(-ın)ların olduğu, anlık mutlulukları tattığım belki de sadece kendimi kandırdığım bir dünya yaratmışken, daha fazla gelmeyin, daha fazla sıkmayın, nefes almamı engellemeyin.


Sonu yok.
Sonu olmayacak.
Sadece bir devinim içinde, vucüt değiştirerek karşıma çıkacak.